Opheffingsstructuren

Opheffingsstructuren zijn gestructureerde regelingen die gericht zijn op de ordelijke beëindiging en afwikkeling van een organisatie, project of fonds. Ze brengen de stappen in kaart die nodig zijn om activiteiten af te bouwen, resterende activa te liquideren en verplichtingen af te wikkelen, zodat waarde zo maatschappelijk mogelijk wordt behouden voor aandeelhouders, crediteuren en andere betrokkenen.

Ze worden toegepast in verschillende contexten, zoals bij corporate reorganisaties, beëindiging van vennootschappen, of het afsluiten van een fonds of project. Het doel is om een gecontroleerde wind-down te realiseren die voldoet aan juridische en fiscale vereisten, contractuele verplichtingen en werknemersrechten, terwijl tegelijkertijd risico’s op verlies en juridische claims worden beperkt.

Typische kenmerken van opheffingsstructuren zijn onder meer: een duidelijke governance- en planningsfase; aanwijzing van een beëindiger of curator/commissie die de afwikkeling stuurt; inventarisatie van activa en passiva; beëindiging of heronderhandeling van contracten en lopende verplichtingen; afwikkeling van fiscale zaken en aangiften; verdeling van eventuele resterende opbrengsten onder stakeholders; en communicatie met toezichthouders, werknemers en crediteuren.

Er zijn verschillende benaderingen mogelijk, zoals een directe ontbinding binnen de bestaande rechtspersoon, het gebruik van een aparte ontbinding- of liquidatiestructuur, of het inzetten van SPV’s om specifieke activa los van de hoofdentiteit af te wikkelen. Belangrijke risico’s betreffen insolventie, belastingconsequenties, arbeidsovereenkomsten, en naleving van contractuele bevoegdheden en voorschriften.

Zie ook: liquidatie, ontbinding van vennootschappen, wind-down en corporate restructuring.