Ontsluitingswegen

Ontsluitingswegen zijn wegen die de verbinding vormen tussen het hoofdwegennet en de lokale straat- en bebouwingsstructuur in een stedelijk of dorpsgebied. Ze dienen als belangrijkste schakels voor het ontsluiten van woonwijken, bedrijven en voorzieningen en om doorgaand verkeer uit woonstraten te weren, waardoor de leefbaarheid en verkeersveiligheid verbeteren.

Functie en ontwerpkenmerken: Ontsluitingswegen fungeren als distributie- en toegangsroutes die verkeer van hogere snelheidswegen naar lokale netwerken brengen en omgekeerd. Ze zijn bedoeld om de doorstroming te verbeteren en knelpunten in het centrum te verlichten. Het ontwerp bevat vaak kenmerken die snelheid en veiligheid balanceren, zoals verkeerscirculatiepunten (rotondes), verkeersdrempels of plateaus, gescheiden fietspaden en trottoirs, en duidelijke kruisingen met wegvakken. De snelheidslimieten variëren met de omgeving, maar het doel is doorgaans om een veilige, voorspelbare rijomgeving te realiseren.

Verband met ruimtelijke planning: In verkeers- en stedenbouwkundige plannen vormen ontsluitingswegen een schakel tussen hoofdwegen en lokale straten. Ze dragen bij aan de spreiding van verkeer, ondersteunen toekomstige woningbouw en bedrijvigheid en verminderen de verkeersdruk in woongebieden. De aanleg en het onderhoud liggen meestal bij gemeenten; bij belangrijke verbindingen met het buitengebied kan samenwerking met provincies of rijkswaterstaat vereist zijn.

Fiets- en voetgangersinfrastructuur: Bij ontsluitingswegen wordt vaak gekozen voor gemengde of gescheiden routes voor fietsers en voetgangers, zodat de mobiliteit per fiets en te voet wordt ondersteund zonder afbreuk te doen aan de wagenveiligheid.