Monomeerverhouding

Monomeerverhouding is een term in de polymer chemie die de verhoudingen beschrijft van de monomeren die betrokken zijn bij een polymerisatie. Meestal wordt dit uitgedrukt als een molverhouding, bijvoorbeeld nA:nB, of als molefracties fA en fB. De monomeerverhouding bepaalt in belangrijke mate de samenstelling van het uiteindelijke copolymeer en daarmee de eigenschappen zoals mechanische sterkte, taaiheid en glasovergangstemperatuur.

In copolymerisatie beïnvloedt de monomeerverhouding de mate van randomisatie en de verdeling van de monomeren langs de polymeerketen. Door de feed-verhouding te kiezen kan men het copolymeerontwerp sturen, hoewel de feitelijke samenstelling ook afhangt van de reactiviteitsverhoudingen van de monomeren. In living polymerisatie is het doel vaak de gewenste compositie te bereiken; bij conventionele systemen kunnen afwijkingen optreden die beschreven worden door de Mayo-Lewis-vergelijking.

Metingen en toepassingen: De uiteindelijke copolymeercompositie kan worden afgeleid met NMR, FTIR of chromatografische analyse, terwijl conversie en polydispersiteit aanvullende informatie geven over de verhouding. Voor homopolymerisatie is de monomeerverhouding simpelweg 1:0 of 0:1.

Zie ook: monomerenverhouding, copolymerisatie, reactiviteitsratio, Mayo-Lewis-vergelijking.