Microservicescommunicatie

Microservicescommunicatie verwijst naar de wijze waarop microservices met elkaar communiceren binnen een gedistribueerde applicatie. Het doel is functionaliteit te coördineren, data te delen en processen te laten samenwerken zonder dat diensten te sterk van elkaar afhankelijk raken.

Communicatietypen vallen grotendeels uiteen in synchrone en asynchrone patronen. Synchrone communicatie vindt plaats wanneer een dienst direct een antwoord vraagt en ontvangt, bijvoorbeeld via HTTP REST of gRPC. Asynchrone communicatie gebeurt via berichten of events, zonder direct antwoord, en vaak via berichtenbrokers of event streams.

Veelgebruikte protocollen en modellen zijn REST/HTTP en gRPC voor synchrone uitwisseling, en berichtenbrokers zoals RabbitMQ, Apache Kafka of NATS voor asynchrone, event-gedreven integratie. Gegevens kunnen via publish/subscribe of queue-gebaseerde patronen worden verspreid, wat loskoppeling en schaalbaarheid bevordert.

Met betrekking tot data en contracten is het belangrijk om compatibiliteit en evolutie van schema’s te beheren. Contract testing en API-versiebeheer helpen dit. Synchronisatie van data kan leiden tot eventual consistency, terwijl sommige situaties sterkere garanties vereisen. Ook wordt vaak ingezet om eindpunten idempotent te maken om herhaalde aanroepen veilig af te handelen.

Betrouwbaarheid vereist strategieën zoals time-outs, retries met back-off, circuit breakers en het ontwerp van idempotente berichten of eindpunten. Observability ondersteunt het begrijpen van communicatiepatronen door tracing, logging en metriekverzameling. Beveiliging omvat authenticatie en autorisatie, transportbeveiliging met TLS of mTLS, en waar mogelijk het gebruik van OAuth2/JWT voor seriės- en dienstauthenticatie.