Medicatietherapie

Medicatietherapie is het medisch inzetten van medicijnen om aandoeningen te voorkomen, diagnosticeren, behandelen of de symptomen te verlichten. Het omvat de keuze van het middel, dosering en toedieningsweg, evenals de bewaking van werking en veiligheid. Medicatietherapie berust op bewijs en richtlijnen en wordt afgestemd op de individuele patiënt, met aandacht voor leeftijd, comorbiditeit en mogelijke interacties met andere medicijnen.

De toepassingen variëren van behandeling van acute aandoeningen tot chronische regimes, zoals infectieziekten, pijnbestrijding, cardiovasculaire zorg, diabetesmanagement, psychiatrische aandoeningen en oncologie. Ook preventieve medicatie en symptomatische behandeling vallen hieronder. Het doel is optimale werking bij zo min mogelijk bijwerkingen, met zo weinig mogelijk complicaties.

Het proces omvat medicatiebeoordeling, selectie van middelen, starten en titreren van dosering, en regelmatige evaluatie van effectiviteit en bijwerkingen. Patiënteninformatie en duidelijke instructies zijn essentieel, en medicatielijsten worden door zorgprofessionals afgestemd en regelmatig gecontroleerd door apotheken en behandelteams.

Veiligheid en risico’s vormen een kernaspect: mogelijke bijwerkingen, interacties, verkeerde dosering, intolerantie of afhankelijkheid. Polyfarmacie bij ouderen vereist bijzondere aandacht, evenals medicatie-overzicht en de-escalatie waar mogelijk. Medicatietherapie vraagt om samenwerking tussen artsen, verpleegkundigen en apothekers, en actieve patiëntparticipatie en therapietrouw.

Knelpunten en ontwikkelingen betreffen medicatieveiligheidssystemen, elektronische dossiers en gepersonaliseerde medicatie op basis van farmacogenetica en patiëntengedrag, met als doel betere resultaten en minder onbedoelde effecten.