Landgerichten

Landgericht, meervoud Landgerichte, is een regionale rechtbank in het Duitse rechtssysteem. Het vormt samen met Amtsgerichte (lokale rechtbanken) en Oberlandesgerichte (hogere regionale rechtbanken) de middelste laag in de hiërarchie van gerechten. Een Landgericht bestrijkt een bepaald rechtsgebied dat meerdere steden of districten kan omvatten, en beschikt meestal over meerdere kamers die gespecialiseerd zijn in civiele zaken, strafzaken en soms familie- en jeugdrecht.

Bevoegdheden en werking: In civiele zaken behandelt het Landgericht doorgaans zaken met hogere financiële belangen en complexere geschillen dan het Amtsgericht. Het dient ook als eerste aanleg voor zware strafzaken in veel deelstaten en fungeert als beroepsinstantie tegen uitspraken van het Amtsgericht in civiele en strafzaken. Voor sommige zaken geldt een afwijkende toewijzing per deelstaat.

Procedures: Zittingen worden gehouden door kamers. Civiele kamers behandelen civiele zaken; strafkamers behandelen strafzaken. De rechtbank werkt meestal met kamers van twee of drie rechters, afhankelijk van de aard en zwaarte van de zaak.

Relatie met andere rechtbanken: Uitspraken van het Landgericht kunnen in beroep worden aangevochten bij het Oberlandesgericht; in hoger beroep of bij sommige zaken kan ook een revision naar de Bundesgerichtshof uitkomen.

Historisch: De term heeft wortels in het middeleeuwse Heilige Roomse Rijk en werd later in de Duitse staatvoering de vaste aanduiding voor de middelste rechtbank. Tegenwoordig bestaan er Landgerichte in de meeste Duitse deelstaten en vormen zij een blijvende schakel tussen lokale rechtbanken en de hogere regionale rechtbanken.