Laboratoriumflessen

Laboratoriumflessen zijn containers, vaak gemaakt van glas of kunststof, met een smalle hals die wordt gesloten met een stopper of kurk. Ze worden gebruikt voor het bewaren, mengen, verwarmen en afmeten van vloeistoffen in laboratoriumomgevingen. De meeste flessen variëren in capaciteit van enkele tientallen milliliters tot enkele liters. Glas is meestal gemaakt van borosilicaatglas (bijv. Pyrex), wat bestand is tegen chemische agressie en hoge temperaturen.

Veelvoorkomende typen zijn onder meer de Erlenmeyerfles, die een trechtervormig lichaam heeft met een taps toelopende hals en geschikt is voor mengen en verwarmen; de kolf (rondebodemfles) met een bolvormig lichaam en lange hals, vaak gebruikt voor verwarmings- en reactietoepassingen; en de rondebodemfles, vaak ingezet voor verhitting en distillatie. Daarnaast bestaan volumetrische flessen, die een nauwkeurig afgemeten capaciteit hebben en een lange nek met calibraties voor het bereiden van exacte oplossingen, en destillatiefles die betrokken is bij distillatieopstellingen.

Onderhoud en veiligheid: flessen dienen schoon te worden gereinigd met geschikte oplosmiddelen en kunnen worden gesteriliseerd in een autoclave, afhankelijk van het materiaal en doel. Ze moeten tegen thermische schok worden beschermd, correct worden afgesloten met stoppers of sluitingen, en altijd duidelijk gelabeld zijn. Opslag gebeurt uit direct zonlicht en weg van agressieve chemicaliën. Bij gebruik geldt altijd passende persoonlijke beschermingsmiddelen en naleving van relevante veiligheidsvoorschriften.