GasifierSystemen

GasifierSystemen zijn installaties waarin koolstofhoudende grondstoffen zoals hout, biomassa, kolen of afval onder beperkte zuurstoftoevoer worden omgezet in synthesegas (syngas). Dit gas bestaat hoofdzakelijk uit koolstofmonoxide en waterstof, plus kooldioxide, methaan en andere bestanddelen. Het doel is om een efficiënte conversie van vaste brandstoffen naar een opdraagbaar gasfaseproduct te realiseren dat kan worden verbrand voor warmte en elektriciteit of kan dienen als bouwsteen voor chemische processen.

Werking en typen: er bestaan verschillende reactorontwerpen, waaronder vaste-bedgasifiers (updraft, downdraft en crossdraft), fluidisatiegasifiers (bubbly en circulating) en entrained-flow gasifiers. Elk type verschilt in reactie-omgeving, tarvorming, druk en temperatuur en is geschikt voor specifieke brandstoffen en toepassingen. Updraft-ontwerpen kunnen tarvorming bevorderen; downdraft en certain fluidised-bedvarianten streven naar tarreductie en betere warmteverdeling.

Belangrijke componenten: verhitting en drooging van het brandstof, toevoer van oxidant (lucht of zuurstof) en eventueel stoom, de gasifier zelf, en vervolgens gaszuivering. Essentieel zijn tar- en waterafscheiding, stofafscheiding (cyclonen, precipitatoren) en chemische zuivering om verontreinigingen zoals H2S en SOx te verwijderen. Bij sommige systemen is CO2-afvang mogelijk.

Toepassingen en voordelen: gasifierSystemen worden ingezet in IGCC-installaties (gas-turbine gekoppelde systemen), gecombineerde warmte- en krachtopwekkers en bij chemische-inkoopprocessen. Voordelen zijn hoger totaal rendement, flexibiliteit in brandstoffen en potentiële emissiereductie bijadequate reiniging en koolstofafvang. Uitdagingen zijn tarvorming bij sommige ontwerpen, hoge kapitaalkosten, operationele complexiteit en de vereiste voor uitgebreide gaszuivering en materiaalrobustheid.