Home

Fonetisch

Fonetiek is de tak van de taalkunde die klanken van menselijke spraak bestudeert. Het onderzoekt hoe klanken worden geproduceerd, klinken en worden waargenomen. In tegenstelling tot orthografie, die vastlegt hoe woorden gespeld worden, levert fonetiek objectieve beschrijvingen van spraakgeluiden en hun variatie.

Belangrijke onderdelen zijn articulatoire fonetiek (formatie van klanken door de adem-, keel-, tong- en lipspieren), akoestische

Transcriptie is een kernwerkstuk van fonetiek. Het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is de meest gebruikte notatie.

Fonetiek staat in relatie tot fonologie; fonetiek beschrijft de werkelijke klanken, terwijl fonologie de klanksystemen en

Etymologie: fonetiek komt van het Grieks phōnētikós, “klankbeschrijving”, via Latijn en het Nederlands.

Toepassingen omvatten taalonderwijs, logopedie, forensische linguïstiek en spraaktechnologie zoals spraakherkenning en text-to-speech.

fonetiek
(fysische
eigenschappen
van
geluidsgolven)
en
perceptieve
fonetiek
(hoe
geluiden
door
het
gehoor
worden
waargenomen).
Er
bestaan
twee
niveaus:
fonetische
transcriptie
(gedetailleerde
articulatie)
en
fonemische
transcriptie
(alleen
onderscheidende
klanken
binnen
een
taal).
regels
van
een
taal
bestudeert.