Fietsinfrastructuur

Fietsinfrastructuur is het geheel van voorzieningen, ontwerpkeuzes en beleidsmaatregelen die het fietsen mogelijk, veilig en aantrekkelijk maken. Het doel is om verplaatsingen op de fiets te stimuleren, milieu-impact te verminderen en congestie te beperken. Een goede fietsinfrastructuur sluit aan op woningen, werk en voorzieningen en integreert met andere vormen van vervoer.

Fysieke componenten omvatten fietspaden en fietsroutes, beschermde of gescheiden fietspaden, veilige kruispunten en de aanleg van fietsenstallingen bij woningen, stations en andere voorzieningen. Ook verkeerslichtsignalisatie voor fietsers en duidelijke bewegwijzering vallen hieronder.

Bij planning en ontwerp staan continuïteit en connectiviteit centraal. Netwerken worden zo opgezet dat belangrijke bestemmingen via korte, directe routes bereikbaar zijn. Snelheidsbeperkingen, verkeerscalming en woonerven helpen de veiligheid en beperken de blootstelling van fietsers aan gemotoriseerd verkeer.

Fietsinfrastructuur werkt het best in combinatie met openbaar vervoer en stedelijke ruimtelijke planning. Een hoog niveau van onderhoud, inclusief sneeuw- en ijsbeheersing en goede verlichting, draagt bij aan betrouwbaarheid en gebruiksgemak.

Uitdagingen omvatten kosten, onderhoud en weersinvloeden, evenals ongelijkheid in toegang tot veilige routes. Beleid en investeringen zijn nodig om netwerken uit te breiden en te onderhouden. Effectmetingen gebeuren via indicatoren zoals het netwerkbereik, het aandeel fietsverkeer en ongevallen- en veiligheidscijfers.