Eindputten

Eindputten is een term die in verschillende technische contexten wordt gebruikt om de uiteindelijke punten aan te duiden waar inputs een systeem binnenkomen. Het begrip is vooral van toepassing op situaties waarin een proces, een netwerk of een inrichting grenzen heeft waar externe bronnen, signalen of data het systeem binnenstellen.

In systeem- en procesvoering verwijst een eindput vaak naar de grenspunten van een model of infrastructuur waar externe invoer wordt geleverd. Dit kan betrekking hebben op fysieke toevoerpunten, zoals een waterdistributienet waar vanaf externe bronnen het netwerk in worden gebracht, maar ook op immateriële invloeden zoals datasets die aan een data-analyse- of informatiesysteem worden aangeleverd. De aanduiding onderstreept het feit dat deze punten aan het begin van een verwerkings- of distributieketen liggen of aan de rand van het systeem.

Voorbeelden van toepassingsgebieden zijn:

- In waterbeheer: eindputten als de koppelpunt(en) waar water uit externe bronnen het distributienet binnenkomen.

- In productie- of logistieke processen: beginpunten waar grondstoffen of materialen het productieproces binnenkomen.

- In informatiesystemen: ingangskanalen of datapijplijnen waar externe data wordt ingevoerd.

Relatie met andere termen: eindputten worden vaak onderscheiden van uitputten (de eindpunten waar verwerking of levering plaatsvindt) en van tussenpunten (interne schakels). In veel vakgebieden wordt ook gesproken van invoerpunten of toegangspunten; de exacte betekenis kan per domein verschillen en afhankelijk zijn van het gebruikte model of de context.

Samenvattend verwijst eindputten naar de uiteindelijke invoerpunten aan de rand van een systeem waar externe inputs het proces binnenkomen en begin van de bewerking markeren.