Eindgebruik

Eindgebruik is een term uit het Nederlands die verwijst naar het uiteindelijke gebruik van een product, dienst of hulpbron door de eindgebruiker, vaak na productie, distributie en eventuele verwerking door anderen. Het beschrijft de situatie waarin het product wordt aangewend zoals bedoeld of bedoeld is voor een specifieke toepassing, in tegenstelling tot tussenstappen zoals doorverkoop, wederverkoop of omvorming.

In de energiesector wordt eindgebruik vaak gebruikt om te verwijzen naar de uiteindelijke energieconsumptie door huishoudens, bedrijven en instellingen. Het begrip wordt gebruikt bij het meten van energieverbruik, energie-efficiëntiebeleid en tariefstelling, en staat tegenover productie, import of verlies in transmissie en distributie. Doel is inzicht te krijgen in hoeveel energie daadwerkelijk door de eindgebruiker wordt verbruikt.

In de product- en supply chain-context kan eindgebruik ook slaan op de voorgeschreven of beoogde toepassing van een product. Dit heeft gevolgen voor regelgeving, labeling, vergunningen en licenties, en kan bepalend zijn voor subsidies, restricties of aansprakelijkheid bij verkeerd gebruik. De term wordt soms ook gebruikt bij levenscyclusanalyses (LCA) en bij het vaststellen van verantwoordelijkheden tussen producent, distributeur en eindgebruiker.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer eindgebruiker en eindverbruik, afhankelijk van de sector en context. Het begrip helpt bij communicatie over verantwoordelijkheden, duurzaamheid en beleidsmaatregelen.