energieconsumptie

Energieconsumptie verwijst naar de totale hoeveelheid energie die in een bepaald gebied wordt gebruikt om aan de behoeften te voorzien. Het kan worden gemeten als primaire energieconsumptie, die ook verliezen bij opwekking en distributie omvat, of als finale (eind)energieconsumptie, die aangeeft hoeveel energie eindgebruikers daadwerkelijk afnemen voor verwarming, koken, transport en elektriciteitsdiensten.

Eenheden en meetpunten: kilowattuur (kWh) is gebruikelijk voor elektriciteitsverbruik, terwijl joule en ton olie-equivalent (toe) over alle energiebronnen heen worden gebruikt voor het totale verbruik. Een economische maatstaf zoals de energie-intensiteit van een economie geeft weer hoeveel energie per eenheid BNP nodig is; per capita meets hoeveel energie een inwoner gemiddeld gebruikt.

Sectoren: huishoudens, transport, industrie en dienstensector leveren elk een bijdrage aan de totale consumptie. De samenstelling kan veranderen door technologische ontwikkelingen, beleid en verschuivingen naar elektrificatie en hernieuwbare energie.

Drijfveren en beleid: economische activiteit, bevolkingsgroei en technologische vooruitgang beïnvloeden het niveau van energieverbruik. Beleidsinstrumenten zoals energienormen, subsidies voor efficiëntie, koolstofprijzen en bouwcodes proberen verbruik te verlagen en de uitstoot te verminderen.

Milieu en samenleving: hoewel efficiëntie en hernieuwbare bronnen de milieu-impact kunnen verkleinen, kunnen welvaartsgroei en rebound-effecten het verbruik weer wat verhogen. Het monitoren van energieconsumptie is essentieel voor het nastreven van duurzaamheid en energiebeleid.