Eindgebonden

Eindgebonden is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat letterlijk “begrenst aan de uiteinden” betekent en wordt gebruikt om aan te geven dat iets finite grenzen heeft aan de uiteinden of dat het eindgedrag beperkt is. In de wiskunde en aanverwante vakgebieden wordt de term vooral toegepast om aan te geven dat een object, verzameling of structuur niet oneindig uitstrekt in alle richtingen.

Een typisch voorbeeld is in de getallenlijn: het interval [a,b] is eindgebonden omdat het eindpunten a en b finite waarden hebben; daarentegen het oneindig uitgestrekte interval (a, ∞) is niet eindgebonden. Ook een lijnstuk (het segment tussen twee punten) is eindgebonden, terwijl een oneindige rechte lijn dat niet is.

In andere contexten kan eindgebondenheid verwijzen naar het beperkte aantal uiteinden van een object of naar begrenzing van gedrag aan de randen van de structuur. Zo kan men in grafen of topologische ruimten spreken van eindgebondenheden in de zin van beperkte uiteinden of van bevredigend begrensde randen, afhankelijk van de gebruikte definitie in een vakgebied of publicatie.

De term is verwant aan begrippen als begrenzing en eindpunt. In Nederlandse literatuur wordt soms gesproken over eindgebonden systemen, structuren of intervallen wanneer de uiteinden beperkt zijn, waardoor analyse en berekening eenvoudiger kunnen zijn.

Zie ook: begrenzing, eindpunt, begrensd.