Droogprocessen

Droogprocessen is een verzamelterm voor processen die bedoeld zijn om vocht uit een materiaal te verwijderen. Het doel is de waterinhoud te verlagen tot een niveau dat de stabiliteit, conservering, opslag en verwerking bevordert. Droogprocessen berusten meestal op warmteoverdracht en massaoverdracht van vocht, waardoor water verdampt en via een afvoer het systeem verlaat.

Er bestaan verschillende droogtechnieken, afhankelijk van de wijze van warmteoverdracht en contact met vocht: convectiedroging of droogprocessen met een luchtstroom (hete of geforceerde lucht die vocht afvoert); direct stoomdrogen waarbij het materiaal in direct contact komt met stoom; indirecte droogprocessen waarbij warmte wordt geleverd door een warmtewisselaar en het materiaal niet in direct contact komt met het verwarmingsmedium; daarnaast methoden met elektromagnetische energie zoals infrarooddroging en magnetron- of microgolfdroging; en lage-drukmethoden zoals vriesdrogen (liophilisatie) en vacuüm droogprocessen. Op industriële schaal wordt ook veelgebruik gemaakt van spraydrogen, drumdrogen, belt-drogen en tray- of tunnel-droging.

Belangrijke procesparameters zijn onder meer de verwarmingsmediumtemperatuur, de luchtsnelheid of gasdoorstroom, de droogtijd en de gewenste eindvocht, evenals materiaaleigenschappen zoals porositeit, structuur en diffusievermogen. Efficientie en productkwaliteit hangen af van een goede afstemming tussen warmteoverdracht en vochtdiffusie.

Toepassingen van droging vinden plaats in voedselproductie, farmacologie, chemische industrie, hout- en papierindustrie, en kunststof- en mineralensector. Droogprocessen dragen bij aan houdbaarheid, opslagveiligheid en verwerkbaarheid van producten, terwijl energie- en kostenwaarden zorgvuldig moeten worden afgewogen.