Donorontvanger

Donorontvanger is een term die verwijst naar het paar betrokkenen bij een donatieproces waarbij een donor een orgaan, weefsel of bloed schenkt aan een ontvanger. De term wordt vooral gebruikt in de context van transplantaties, maar kan ook slaan op donaties zoals bloed of beenmerg. Donors kunnen levende personen zijn, bijvoorbeeld bij nier- of leverdonatie, of overleden personen.

Bij orgaantransplantatie worden donor en ontvanger aan elkaar gekoppeld via een complex matchingsproces. Dit proces omvat medische compatibiliteit en logistiek. Belangrijke factoren zijn ABO-compatibiliteit, immunologische afstemming zoals HLA-type en een crossmatch-test om afstoting te voorkomen. Daarnaast spelen urgentie, lichaamsgrootte en afstand tussen donor en ontvanger een rol bij het toewijzen van een donororgaan aan een ontvanger.

De toewijzing van donororganen gebeurt meestal via nationale of regionale registraties en wachtlijsten. Organen worden toegewezen op basis van medische noodzaak, tijd op de wachtlijst, compatibiliteit en praktische factoren zoals afstand tot het ontvangende ziekenhuis. Bij levende donoren gelden strengere procedures: uitgebreide medische screening, psychologische evaluatie, geïnformeerde toestemming en nazorg om risico’s voor de donor te minimaliseren.

Ethische en juridische aspecten vormen kernpunten van donorontvanger-relaties. Transparantie, privacy, donorveiligheid en eerlijkheid in de toewijzing staan centraal, net als het recht van individuen om wel of niet bij te dragen aan donatie. Het begrip donorontvanger komt ook voor in bredere contexten zoals bloeddonatie en beenmergdonatie.