Communicatieondersteunende

Communicatieondersteunende verwijst in het Nederlands naar het geheel van hulpmiddelen, strategieën en technologieën die de communicatie van mensen met beperkte gesproken of geschreven taal ondersteunen of vergroten. Het omvat zowel niet-technische methoden als technologische hulpmiddelen en kan worden ingezet in verschillende contexten zoals onderwijs, zorg en sociale participatie. Het doel is om communicatie mogelijk te maken op een manier die bij de gebruiker past, van eenvoudige taal-aanpassingen tot geavanceerde AAC-systemen.

Voorbeelden van communicatiestrategieën zijn langzame, duidelijke taal gebruiken, herformuleren, wachten op respons en partnergebaseerde scanning; dit valt onder niet-technische ondersteuning. Technische hulpmiddelen bestaan uit AAC-systemen zoals pictogrammen en beeldtaal, communicatieplaten en -boeken, spraakgenererende apparaten en tablets of apps; geavanceerde opties omvatten eye-tracking en schakelaars. Naast de apparaten behoren ook ondersteunende omgevingsaanpassingen en training in communicatiepartnerschap tot deze stroming.

Toepassing vereist een persoonsgerichte aanpak: beoordeling door logopedie en ergotherapie, selectie van passende hulpmiddelen, implementatieplan en training van gebruiker en naaste omgeving, en integratie in dagelijkse routines. Het doel is participatie, autonomie en een betere kwaliteit van leven, terwijl miscommunicatie en frustratie worden verminderd. In de praktijk wordt gestreefd naar duurzame en betaalbare oplossingen die aansluiten bij taal, cultuur en context van de gebruiker.

Beleid en praktijk erkennen de variatie in behoeften, talen en contexten. Belangrijke aandachtspunten zijn toegankelijkheid, eigenaarschap van de gebruiker en privacy, en voortdurende evaluatie en ondersteuning door professionals.