CANDUreactoren

CANDUreactoren is een familie van kernreactoren die is ontwikkeld door Atomic Energy of Canada Limited (AECL). Ze onderscheiden zich doordat zwaar water (deuterium-oxide) dient als moderator en doordat de primaire koelvloeistof in de kring meestal uit gewoon water bestaat. De reactor heeft horizontale drukbuizen die door een calandria lopen, waarin de moderator zich bevindt. Een kenmerk is online refueling: brandstof kan tijdens bedrijf worden bijgevuld zonder de reactor stil te leggen, wat de beschikbaarheid vergroot. De brandstof bestaat uit natuurlijke uranium in bundels, wat de noodzaak tot verrijking vermindert.

In de CANDU-ontwerpen wordt warmte van de brandstof via de primaire kring aan stoomgenerators doorgegeven, waarna de stoom de turbine aandrijft. Door de neutroneneconomie kunnen deze reactoren efficiënt gebruikmaken van natuurlijk uranium en verschillende brandstofontwerpen, inclusief opties voor bredere brandstofkeuzes bij toekomstige varianten.

CANDU-typen zijn wereldwijd toegepast. De meest verbreide variant is CANDU 6, met meerdere eenheden gebouwd in Canada en verder geëxporteerd naar landen als Zuid-Korea (Wolsong) en Roemenië (Cernavoda). In India is het concept verwerkt in de lokaal ontwikkeld PHWR-vloot, die gebaseerd is op het CANDU-ontwerp. Er zijn verschillende evoluties geweest, waaronder de CANDU 9 en de Advanced CANDU Reactor (ACR); de ontwikkeling van de ACR werd uiteindelijk gestaakt. CANDU-centrales blijven bekend om hun neutronenbalans, online refueling en de mogelijkheid om natuurlijke uranium-brandstof te gebruiken binnen een modulair drukbuissysteem.