Bevriezentemperatuurbehoud

Bevriezentemperatuurbehoud is een term die wordt gebruikt in de logistiek, voedingsmiddelenindustrie en farmaceutische sector om het vermogen aan te geven om een stabiele bevroren temperatuur te handhaven tijdens opslag en verwerking. Doel is om temperatuurschommelingen rond de doeltemperatuur te minimaliseren, zodat kwaliteit, veiligheid en houdbaarheid niet in het gedrang komen.

Kernprincipes zijn onder meer warmtestroombeheer, de warmtecapaciteit van de lading, isolatie en de werking van koelsystemen. Door efficiënte isolatie, gesloten deuren, stabiele koelsystemen en regeltechniek wordt geprobeerd de temperatuur rond -18°C of een andere beoogde bevriezingstemperatuur te houden, terwijl onttrekkingsmomenten en defrostcycli worden beheerd.

Metingen en normen: Temperatuur wordt continu gemeten met sensoren en dataloggers. Belangrijke criteria zijn de gemiddelde temperatuur en de maximale afwijking (excursies). In de voedsel- en farmaceutische sector gelden richtlijnen en HACCP-principes die grenswaarden voor excursies definiëren en het moment van alarm en corrigerende acties bepalen.

Impact en toepassing: Een goede bevriezentemperatuurbehoud beperkt ijskristalgroei, textuurverlies en microbiële risico's, en draagt bij aan consistente kwaliteit. Oplopende of langdurige afwijkingen kunnen leiden tot kwaliteitsverlies of productverliezen.

Verbeteringsmaatregelen omvatten betere isolatie, passende koelcapaciteit, constante controle en automatisering, temperatuurmapping en alarmfuncties, en gebruik van faseveranderingsmaterialen of stabiele koelmiddelen om fluctuaties te dempen. Het begrip is verwant aan koudeketenbeheer en cryopreservatie.