Beveiligingsregelgeving

Beveiligingsregelgeving verwijst naar het geheel van wetten, regels en normen die zijn ontworpen om informatie, infrastructuur en mensen te beschermen tegen beveiligingsrisico's. Het omvat zowel data- en privacybescherming als fysieke beveiliging en operationele veiligheid, en geldt voor zowel overheidsorganisaties als bedrijven en non-profitinstellingen.

In de Europese Unie is de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) van toepassing op de verwerking van persoonsgegevens, met concrete eisen voor rechtmatigheid, doelbinding, dataretentie en rapportage bij datalekken. In Nederland handhaaft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) de naleving en kan zij boetes opleggen bij schendingen.

Daarnaast spelen sectorale en grensoverschrijdende regels een rol. De NIS2-richtlijn versterkt de beveiliging van netwerken en informatiesystemen in kritieke sectoren zoals energie, transport en gezondheidszorg. Organisaties moeten risico’s inventariseren, beveiligingsmaatregelen implementeren en incidenten melden volgens nationale uitvoeringswetten.

Internationale en nationale normen geven praktische richting, bijvoorbeeld ISO/IEC 27001 voor informatiebeveiliging, NEN 7510 voor zorggegevens en IEC 62443 voor industriële beveiliging. Toepassing van beveiligingsprincipes moet via governance, beleid, training en audits verankerd zijn, met aandacht voor privacy-by-design en security-by-design.

In de praktijk streven beveiligingsregelgeving naar een risicogedreven benadering: analyse van bedreigingen, implementatie van passende technische en organisatorische maatregelen, en regelmatige herziening van beleid. Naleving bevordert vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid, en draagt bij aan betrouwbare dienstverlening en bescherming van burgers en bedrijven.