Belastingbereik

Belastingbereik is het bereik van inkomen of fiscale basis waarbinnen een bepaald tarief of een reeks tarieven van toepassing is. In veel fiscale systemen is de inkomstenbelasting opgebouwd uit meerdere belastingbereiken, waardoor de belastingdruk toeneemt naarmate het inkomen hoger is. Elk bereik heeft een grenswaarde die bepaalt welk tarief geldt voor het deel van het inkomen dat binnen dat bereik valt.

Bij een progressief tariefsysteem worden de marginale tarieven toegepast op de componenten van het inkomen binnen opeenvolgende bereiken. De totale inkomstenbelasting is de som van de belastingen over alle relevante bereiken. Voorbeeld: stel de bereiken zijn A: 0–20.000 tegen 10%, B: 20.001–60.000 tegen 20%, C: boven 60.000 tegen 30%. Voor een inkomen van 75.000 euro geldt: 20.000 euro tegen 10% = 2.000 euro; 40.000 euro tegen 20% = 8.000 euro; 15.000 euro tegen 30% = 4.500 euro. Totaal 14.500 euro.

Belastingbereiken kunnen worden aangepast door beleidsmakers, bijvoorbeeld door inflatie-indexering van grenzen of door herziening van de tarieven. Dergelijke aanpassingen beïnvloeden de progressiviteit, de inkomensverdeling en de totale opbrengsten. Een ongewijzigde indexering kan leiden tot bracket creep, waarbij hogere inkomensgroepen meer belasting verschuldigd raken ondanks een stabiel reëel inkomen.

Naast inkomstenbelasting kunnen ook andere belastingen zoals vennootschaps- of vermogensbelasting werken met vergelijkbare bereiken. Het concept helpt bij het interpreteren van de werking van tarieven en de mate van progressiviteit, en onderscheidt zich van het algemene tarief dat op het volledige bedrag van toepassing is.