Beckenorganen

Beckenorganen zijn de organen die in de bekkenholte liggen of er direct mee verbonden zijn. Deze regio bevat onderdelen van de urinewegen, de darmen en het voortplantingssysteem en wordt begrensd door de bekkenbotten. De bekkenstructuur biedt bescherming en ruimtelijke samenhang aan deze organen en ondersteunt hun functies.

Urinewegen: de urineblaas slaat urine op en ledigt deze bij urineren via de urethra. De nieren sturen urine via de urineleiders naar de blaas. De ophanging en inwendige sfintersregeling van het urinewegsysteem spelen een rol bij controle en continentie.

Gastro-intestinale tractus: in het bekken bevinden zich de endeldarm (rectum) en een deel van de sigmoïde darm, die feces opslaat en via de anus uitscheidt. Deze organen werken samen met de bekkenbodemspieren voor opslag en defecatie.

Voortplantingssysteem: in zwangere- en niet-zwangere vrouwen liggen in het bekken onder meer de baarmoeder (uterus), de eierstokken (ovaria), de eileiders (tubae) en de vagina. Bij mannen bevinden zich in en nabij de bekkenruimte de prostaat, zaadblaasjes (seminale vesikels) en delen van de zaadleider (ductus deferens); deze organen spelen een cruciale rol bij de reproductie en de productie van geslachtsvocht.

Beckenbodem en ondersteunende structuren: bekkenbodemspieren, ligamenten en fascia zorgen voor ondersteuning van de organen en geven controle over urineren en stoelgang.

Klinische relevantie: aandoeningen betreffen onder meer bekkenbodemdysfunctie en prolaps, urinestoornissen zoals incontinentie, inflammatoire aandoeningen en pathologie van de prostaat, baarmoeder of eileiders. De gezondheid van de beckenorganen heeft invloed op basisfuncties en kwaliteit van leven.