Aandelenuitgiften

Aandelenuitgiften, ook wel emissie van aandelen genoemd, is het proces waarbij een vennootschap nieuwe aandelen uitgeeft aan beleggers of aan bestaande aandeelhouders. Het doel is meestal het aantrekken van kapitaal voor groei, overnames, schuldsanering of andere bedrijfsbehoeften. Een aandelenuitgifte vergroot het eigen vermogen en kan de liquiditeit van de onderneming verbeteren, maar heeft vaak een diluerend effect op de bestaande aandeelhouders als zij niet pro rata kunnen deelnemen.

Er zijn verschillende vormen van aandelenuitgiften. Bij een rechtenemissie krijgen bestaande aandeelhouders voorrang om nieuwe aandelen te kopen tegen een vast prijs, zodat zij hun eigendomspositie kunnen behouden. Een openbare of privé-plaatsing richt zich op nieuwe investeerders en kan worden ondersteund door underwriters. Een bonusuitgifte vindt plaats door reserves om te zetten in aandelen en vergroot het aantal uitstaande aandelen zonder directe contante instroom. Daarnaast kunnen issuess uitkeren aan medewerkers via aandelenoptiess of -toekenningen, als onderdeel van beloningsregelingen.

Het proces van een aandelenuitgifte vereist vaak toestemming van de algemene vergadering of een aangewezen bevoegdheid in de statuten, en kan wijzigingen aan de statuten vereisen. De prijs van de nieuw uitgegeven aandelen wordt meestal vastgesteld bij aanvang van de emissie en kan afwijken van de marktprijs. Voor openbare emissies gelden soms prospectus- of meldingseisen en regels ter bescherming van beleggers. De belangrijkste effecten zijn onder andere dilutie van bestaande aandeelhouders, veranderende winst per aandeel en mogelijk verbeterde kapitaalpositie van de vennootschap.