weerstandselementen

Weerstandselementen zijn passieve elektrische componenten die weerstand bieden aan elektrische stroom en daardoor energie in warmte omzetten. Ze worden gebruikt om stroom te begrenzen, spanning te verdelen en signalen te sturen in elektronische schakelingen.

Ze bestaan uit vaste weerstandselementen en variabele weerstandselementen. Vaste weerstanden hebben een vaste waarde; variabele weerstanden zoals potmeters en trimmers laten de waarde instelbaar. Binnen de vaste weerstanden onderscheiden we materialen zoals koolstof, koolstoffilm, metalen film, metalen oxide en draadgewonden weerstandselementen.

De bouwvormen variëren van compacte cilindrische axialen tot oppervlakte-montage (SMD) chips. De keuze hangt af van de gewenste toleranties, vermogens en temperatuurschommelingen. Veelgebruikte toleranties zijn ±1% tot ±5%; vermogens variëren van minder dan een kwart watt tot tientallen watts. De temperatuurcoëfficiënt (α) geeft aan hoe de weerstand verandert met temperatuur.

In schema's wordt een weerstand weergegeven als een zigzaglijn of als een rechthoek; op fysieke weerstanden staat vaak een kleurcode of numerieke markering die de waarde aangeeft.

Toepassingen zijn onder meer spanningsdeling, stroombeperking voor leds en voedingen, biasing van transistors, en weerstand als warmtebron in heaters.

Kwaliteit en betrouwbaarheid: weerstandselementen kunnen drift vertonen bij langdurige belasting of oververhitting; naleving van normen en juiste vermogensplanning zijn essentieel.