verweten

Verweten is een Nederlands werkwoord met de betekenis: iemand iets verwijten of iemand beschuldigen van iets. Het wordt gebruikt wanneer iemand uitspraken of gedrag bekritiseert en de ander verantwoordelijk houdt voor een fout of gebeurtenis. Verweten wordt vooral gebruikt in combinatie met het object van de verwijtende handeling, bijvoorbeeld een fout of tekortkoming.

Verweten is de voltooide deelwoordvorm van het werkwoord verwijten, en wordt in samengestelde tijden met hebben gebruikt. Voorbeelden: Ik heb hem dat verweten. Het wordt ook in de passieve zin gebruikt: Dat wordt hem verweten. In zinnen met een bijzin kan men horen: Ze heeft hem dat verweten omdat hij te laat was.

Het woord ligt in hetzelfde semantische veld als beschuldigen en kritiek uiten, maar verwijten draagt meestal de nuance van morele afkeuring of teleurstelling over iemands gedrag. Verweten wordt doorgaans toegepast op concrete feiten of reacties uit het verleden en kan zowel expliciet als impliciet zijn.

Zie ook: verwijten (het werkwoord), verwijten (als zelfstandig naamwoord/concept van kritiek), beschuldigen. Verweten kan in uiteenlopende registers voorkomen, van alledaags tot formeel, afhankelijk van toon en context.