veronderstellend

Veronderstellend is het tegenwoordige deelwoord (participium) van het Nederlandse werkwoord veronderstellen, wat betekent 'toen men uitgaat van een aanname'. Het drukt uit dat iets als waar wordt aangenomen voor het doel van een redenering, analyse of conclusie. In die zin komt het overeen met het Engelse assum­ing of presupposed.

Het veronderstellende gebruik kan zowel als bijvoeglijk naamwoord als als bijwoord voorkomen. Als bijvoeglijk naamwoord kan men bijvoorbeeld spreken van een veronderstellende voorwaarde of een veronderstellende aanname. Als inleidende vorm kan het een bijzin of clausule introduceren, bijvoorbeeld: Veronderstellend dat hij op tijd komt, kunnen we de vergadering vroeger laten beginnen.

Het woord verschijnt veel in formeel of analytisch taalgebruik, zoals in wetenschappelijke teksten, beleidsdocumenten en logische of filosofische redeneringen. Het markeert expliciet dat een gevolg afhankelijk is van een onderliggende aanname en kan helpen om de basis van een conclusie duidelijk te schetsen.

Context, nuance en equivalenten: veronderstellen is een breed werkwoord met de kernbetekenis 'aannemen', terwijl veronderstellend specifieker wijst naar de toestand of het vooronderstellen. In vertaling of taalonderwijs wordt het vaak naast termen als veronderstelling en hypothese geplaatst, om het onderscheid tussen een onderliggende aanname en een uiteindelijke conclusie te verduidelijken.

Zie ook: veronderstelling, hypothese, assumptie.