vermogensopslag

Vermogensopslag is het proces waarbij voor toekomstige consumptie of investeringen waarde wordt opgespaard door huishoudens, bedrijven en andere instellingen. Het omvat zowel financiële activa zoals spaargeld, obligaties, aandelen en pensioenrechten, als niet-financiële of reële activa zoals woningen en ander onroerend goed. Vermogensopslag fungeert als opslagplaats van waarde die kan worden aangewend bij toekomstige uitgaven of investeringen.

De neiging tot vermogensopslag wordt bepaald door intertemporele afwegingen: inkomen versus consumptie, verwachtingen over toekomstige inkomsten, rente en inflatie, belastingen en risicobeoordelingen. Bij een hoger spaarniveau groeit het vermogen, terwijl uitgaven of schulden het verminderen.

Meting: macro-economisch wordt vaak gekeken naar netto financiële activa en netto waarde (totaal van activa minus verplichtingen). Verdeling over groepen en over landen laat zien wie het vermogen opbouwt en hoe snel.

Belang: vermogensopslag beïnvloedt consumptiepatronen en investeringen, levert financiële stabiliteit op op lange termijn en kan economische groei ondersteunen. Overheden en centrale banken sturen soms de prikkel tot sparen met beleid zoals rente, fiscale stimulansen en pensioenregelingen.

Risico's: inflatie kan de reële waarde verminderen; rendementen kunnen tegenvallen; gebrek aan liquiditeit of concentratie in bepaalde activa; toenemende ongelijkheid in vermogensopbouw.