verfestiging

Verfestiging is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het proces of het resultaat van verzwaren, versterken of consolideren van iets. Het is afgeleid van het werkwoord verfestigen, met voorvoeging ver- en het werkwoord festigen (sterk maken, vastzetten). De term wordt in diverse vakgebieden gebruikt, meestal met een betekenis van groeiende stabiliteit of stevigheid.

In de bouw en infrastructuur kan verfestiging slaan op het versterken van constructies, bijvoorbeeld door extra verankering, versteviging van damwanden of funderingen. In sociale en organisatorische contexten verwijst verfestiging naar de toenemende stabiliteit van relaties, normen of gewoonten, bijvoorbeeld de verfestiging van democratische normen na een transitie. In politiek of economisch beleid kan het duiden op de consolidatie van macht, invloed of systemen, waardoor veranderingen minder gemakkelijk terug te draaien zijn.

Hoewel verfestiging vaak als synoniem van versteviging of consolidatie wordt gezien, kan in sommige vakgebieden een precieze term voorkeur krijgen: verharding of versteviging voor fysische processen; consolidatie of stabilisatie voor nauwere sociopolitieke contexten. De nuance hangt af van de sector en de context. Verwante termen zijn versterking en consolidatie.