verblijfvisum

Een verblijfvisum is een visum waarmee iemand langer dan 90 dagen in een land mag verblijven, vaak als eerste stap naar een verblijfsvergunning. In de Nederlandse context wordt het begrip meestal ingezet voor de Machtiging tot Voorlopig Verblijf (MVV). Het MVV is een visum dat vereist is voor niet-EU-burgers die zich langer dan 90 dagen in Nederland willen vestigen en daarna een verblijfsvergunning aanvragen.

Aanvraag en documenten: de MVV wordt doorgaans aangevraagd bij een Nederlandse ambassade of consulaat in het buitenland. Bij de aanvraag worden onder meer het paspoort, het doel van verblijf (werk, studie, gezinshereniging, andere redenen), financiële middelen en ziektekostenverzekering gevraagd. Een officiële uitnodiging of verwijzing van de IND kan ook vereist zijn.

Procedure: na goedkeuring van de MVV kan de reiziger naar Nederland reizen om de verblijfsvergunning verder te regelen. Eenmaal in Nederland voert de IND de beoordeling van de verblijfsvergunning uit op basis van het eerder ingediende dossier. De MVV biedt toelating tot het who‑en‑waarom van het verblijf, maar levert doorgaans geen werkvergunning op zich.

Werk en verblijfstitel: workrechten hangen af van de uiteindelijke verblijfsvergunning en bijbehorende vergunningen. Een verblijfvisum zelf geeft meestal geen onbeperkt arbeidstoezicht; voor arbeid geldt aparte toestemming.

Verschil met kort verblijf: een kort verblijf visum (Schengenvisum) staat doorgaans maximaal 90 dagen binnen het Schengengebied toe, terwijl een verblijfvisum gericht is op lange termijn verblijf en verloopt via een verblijfsvergunning.

Zie ook: verblijfsvergunning, MVV, Schengenvisum.