verblijfsdocument

Verblijfsdocument is een officieel document dat door een overheidsdienst wordt uitgegeven en bevestigt dat een persoon het recht heeft om in een bepaald land te wonen. Het wordt doorgaans verstrekt aan personen die geen burger van het land zijn maar wel legaal verblijf hebben, zoals asielzoekers met status, vluchtelingen, personen met subsidiaire bescherming, statushouders, langdurig ingezetenen of stateless personen. Het doel is om de verblijfsstatus te identificeren en om de houder toe te staan bepaalde rechten te uitoefenen, zoals werk, zorg en toegang tot openbare voorzieningen.

De exacte vorm en de bevoegdheidsinstantie variëren per land. In veel gevallen wordt het verblijfsdocument uitgegeven door de immigratie- of naturalisatieautoriteit of door de gemeentelijke autoriteit. Het kan als kaart of als papieren document worden verstrekt. Het bevat doorgaans persoonlijke gegevens (naam, geboortedatum, nationaliteit), de verblijfsstatus en de geldigheidsduur, een foto, een documentnummer en eventuele rechten of beperkingen.

Gebruik: het verblijfsdocument dient als bewijs van identiteit en van verblijfstatus binnen het land. Het kan tevens bepaalde reizen binnen de regio vergemakkelijken of beperken; vaak is reizen naar andere landen afhankelijk van aanvullende reisdocumenten, zoals het paspoort van de herkomst of een speciaal reisdocument.

Verlenging en wijzigingen: de geldigheid is beperkt en moet tijdig verlengd worden; bij wijziging van de verblijfsstatus wordt een nieuw document uitgegeven. Bij verlies of diefstal meldt de houder dit aan de bevoegde instantie en kan een vervangend document worden aangevraagd.