venopunctie

Venopunctie, ook wel venapunctie of vene punctie genoemd, is een percutane punctie van een ader om bloed af te nemen of om medicijnen en infuusvloeistoffen toe te dienen. De procedure wordt uitgevoerd door getrainde zorgprofessionals met steriele techniek en volgens lokale richtlijnen.

Veelvoorkomende locaties zijn aders in de elleboogplooi, zoals de mediaan cubitale ader, de cephalische ader en de basilische ader. Bij lastige venen kunnen ook hand- of rugvenen worden gebruikt. Een tourniquet wordt meestal aangebracht om de ader beter zichtbaar en voelbaar te maken, waarna de ader wordt geselecteerd en aangeklikt.

Tijdens de procedure bereidt de zorgprofessional het materiaal voor, identificeert de patiënt en vraagt om toestemming. De huid wordt ontsmet. Een ader wordt aangeprikt met een passende naald, vaak in combinatie met een vacuümsysteem om bloedmonsters op te nemen. Na het benodigde volume bloed worden de naald en monteurs verwijderd, druk wordt uitgeoefend met een gaasje en vervolgens wordt een bandage aangebracht.

Doel van venopunctie is diagnostische bloedafname of het toedienen van medicijnen en infuusvloeistoffen. Bloedculturen kunnen onder specifieke indicaties worden afgenomen. De procedure is doorgaans kort, maar kan ongemak veroorzaken en kan afhankelijk zijn van factoren zoals adergeschiktheid en angst.

Mogelijke complicaties zijn onder meer hematoomvorming, pijn of zwelling op de punctieplaats, infectie, ontsteking van de ader (phlebitis) en zeldzame zenuw- of slagaderletsel. Bleeding of bloedingen kunnen voorkomen bij onvoldoende druk na de punctie. Complicaties worden voorkomen door strikte steriele techniek, juiste adervoorziening en nauwkeurige techniek.