veenboringen

Veenboringen zijn booronderzoeken in veen- of veenachtige bodemlagen. Het doel is een stratigrafisch beeld van de veenlaag te verkrijgen, de dikte van het veen te bepalen en de overgang naar onderliggende sedimenten te lokaliseren, evenals de hydrogeologische eigenschappen van de ondergrond te interpreteren. Ze komen voor in veengebieden zoals polders, moerassen en voormalige veenontginningsgebieden, maar ook bij bouw- en infrastructurele projecten waar veen in de ondergrond voorkomt.

Toepassingen omvatten onderbouwing van waterbeheer en infrastructuur, planning van veenontginning of veenherstel, en milieukundig onderzoek naar koolstofopslag en klimaatgerelateerde processen in veengebieden. De verkregen data leveren input voor bodem- en hydrologische modellen en helpen bij de beoordeling van risico’s zoals verzakkingen bij droogval.

Uitvoering en technieken: veelvoorkomende boormethoden zijn roterend boren met holle stangen, slagboren en kerndragers. Bij veen kunnen kernmonsters worden vastgelegd om de veenroofketen en de structuur te beoordelen. Daarnaast kunnen in de borehole peil- en piezometers worden geplaatst om waterstanden en onderdruk te meten. Uit de verkregen kernmaterialen en logging-gegevens worden dikte, organische stofgehalte, vochtgehalte, dichtheid en koolstofgehalte van het veen bepaald.

Gevolgen en regelgeving: veenboringen kunnen de waterhuishouding en ecologie van veenachtige gebieden beïnvloeden. Daarom gelden vaak milieuregels en veiligheidsvoorschriften, en in veel gevallen vergunningen en afstemming met waterschappen of de provincie.