vectorinhoud

Vectorinhoud is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om naar de data te verwijzen die een vector vormen. Het wordt toegepast in verschillende domeinen, met name wiskunde, vectorafbeeldingen en computerprogrammering, en beschrijft wat een vector “bevat” of uitdrukt.

In de wiskunde is een vector een element van een vectorruimte. In de gebruikelijke setting van reële coördinatenruimtes R^n wordt een vector beschreven door n componenten (x1, x2, ..., xn). Deze componenten zijn de inhoud van de vector in de gekozen basis; dezelfde vector kan een andere inhoud hebben bij een andere basis. De inhoud is daarmee de geordende lijst van coördinaten of componenten, en vormt de basis voor operaties zoals optelling en scalaire vermenigvuldiging, die componentgewijs worden uitgevoerd. Het aantal componenten bepaalt de dimensionaliteit van de vector.

In vectorgraphics verwijst vectorinhoud naar de beschrijving van een afbeelding als meetkundige primitiven zoals punten, lijnen, krommen en vormen. Deze inhoud wordt gedefinieerd door vergelijkingen of parametrische coördinaten in plaats van pixels, waardoor schaalbaarheid mogelijk is. Formaten als SVG, PDF en EPS slaan vectorinhoud op als padgegevens, coördinaten en tekeninstructies. Transformaties, stroke en fill bewerkingen wijzigen de vectorinhoud zonder kwaliteitsverlies.

In programmering is een vector een dynamische array die een reeks elementen opslaat. De inhoud van de vector is die opgeslagen volgorde, toegankelijk via een index. Operaties omvatten invoegen, verwijderen en herbepaling van de grootte; het concept komt in vele talen overeen met arrays, met prestatiekenmerken die afhankelijk zijn van geheugenbeheer.