uitstootbeheer

Uitstootbeheer is het beleid en de praktijk gericht op het voorkomen, beperken en monitoren van emissies van schadelijke stoffen en broeikasgassen door menselijke activiteiten. Het omvat regelgeving, technologische maatregelen en organisatorische processen die luchtkwaliteit beschermen en klimaatdoelstellingen ondersteunen. Uitstootbeheer is van toepassing op sectoren zoals industrie, elektriciteitsopwekking, transport en gebouwen.

Kernonderdelen zijn regelgeving en toezicht, monitoring en rapportage van emissies, en naleving van grenzen en normen. Emissiecijfers worden verzameld via metingen, controles en berekeningen. Regelgeving kan emissiegrenzen, vergunningen en klimaatdoelstellingen omvatten, evenals systemen voor emissiehandel en stimuleringsmaatregelen.

Technische maatregelen en methoden voor uitstootbeheer omvatten procesoptimalisatie, energiebesparing, brandstofwisselingen en de installatie van beheersingstechnieken zoals rookgasreiniging, roetfilters en katalytische converters. Voor kooldioxide en andere broeikasgassen komen elektrificatie, gebruik van hernieuwbare energie en koolstofafvang en -opslag (CCS) in beeld. Daarnaast spelen circulaire en efficiëntieverbeteringen een rol.

Toepassingsgebieden bevinden zich onder meer in industrie en energiecentrales waar NOx, SOx, fijn stof en CO2-emissies prominent zijn, en in transportsectoren zoals weg-, scheeps- en luchtvaart. Uitstootbeheer vereist samenwerking tussen bedrijven, toezichthouders en overheden en is vaak geïntegreerd met bredere milieubeleidskaders.