transfusiestrategie

Transfusionsstrategie, vaak onderdeel van een patiënt-bloedmanagement (PBM) programma, is een systematische aanpak voor het gebruik van bloedproducten en transfusies in de klinische praktijk. Het doel is onnodige transfusies te voorkomen, de patiëntveiligheid te vergroten en de uitkomsten te verbeteren, terwijl de bloedvoorziening efficiënt blijft. Een transfusiestrategie houdt rekening met klinische indicaties, patiëntkenmerken en de beschikbaarheid van alternatieven en vereist samenwerking tussen artsen, verpleegkundigen, laboratorium en management.

Belangrijke pijlers zijn: restrictief transfusiebeleid met drempels voor transfusie op basis van de klinische toestand en bloedwaarden; preoperatieve en intraoperatieve optimalisatie van hemoglobine en ijzerstatus; minimaliseren van bloedverlies en maximale benutting van eigen bloed (autologe donatie en bloedverliesreductie); gebruik van alternatieve producten en hemostatische middelen; en gerichte ondersteuning bij afwijkingen in stolling via beschikbare tests. Praktische middelen omvatten onder meer preoperatieve ijzertherapie, plasma- en plaatjesproducten waar nodig, cell saver-technieken, gebruik van tranexaminezuur en point-of-care coagulatietesten zoals TEG of ROTEM.

Transfusies worden nauwkeurig getimed en gedoseerd, met aandacht voor immuun- en infectierisico's en alloimmunisatie. Monitoring van transfusiepatronen en uitkomsten is essentieel voor kwaliteitsverbetering. Implementatie vereist een multidisciplinair PBM-team, duidelijk beleid en regelmatige audits van transfusie-indicatoren en patiëntuitkomsten. Educatie voor clinici en betrokkenen, transparantie met patiënten en voortdurende kwaliteitsverbetering zijn kernonderdelen. Doel is betere beslissingen, minder transfusies, lagere kosten en behoud van bloedvoorziening.