tijdsvlakken

Tijdsvlakken zijn horizontale of quasi-horizontale plannen binnen een drie dimensionale seismisch data-kubus die overeenkomen met een vaste tweeweg-aanreisaantwedde tijd. In een tijdvlak wordt de seismische data langs de tijdas op een bepaald tijdstempel samengevoegd, waardoor een twee-dimensionale afbeelding ontstaat van amplitudes over het gebied op dat moment. Hiermee krijgen interpreteurs een overzicht van de ondergrond tussen horizons in het tijddomijn.

Een tijdvlak wordt doorgaans gemaakt uit post-stack seismisch data en kan ook worden afgeleid uit pre-stack data nadat een velocity-model is toegepast en migratie heeft plaatsgevonden. De tijdas wordt uitgedrukt in milliseconden (ms) of seconden, en elk punt op het vlak geeft de amplitude weer voor het bijbehorende x- en y-positie op dat tijdstempel. Tijdvakken kunnen op willekeurige tijdstippen worden gegenereerd, zodat men door meerdere vlakken kan “vouwen” om veranderingen in de ondergrond te volgen.

Tijdsvlakken worden gebruikt om stratigrafische kenmerken en structuren zichtbaar te maken, zoals kanalen, schanslagen, vouw- of breuknetwerken en trechtervormige vervattingen. Door opeenvolgende tijdvakken te vergelijken, kunnen interpreteurs de ontwikkeling van reliëf en lithologie beter begrijpen en zo grenzen en dikte van enkele lithologische lagen schatten. Ze vormen een aanvullend hulpmiddel bij het bouwen van horizonmodellen en bij reservoirkarakterisering.

Beperkingen omvatten afhankelijkheid van een juist velocity-model en migratiekwaliteit, ruis en filtereffecten die amplitudes beïnvloeden, en de mogelijkheid dat geografische positie door foute tijdschalen verschuift. Tijdvakken geven daarmee een nuttig, maar interpretatief hulpmiddel in seismische analyse en reservoirstudies.