tijdsmaatregel

Tijdsmaatregel is een term uit het Nederlands die verwijst naar een maatregel die voor een beperkte periode van kracht is. Het doel is vaak om een urgent belang te beschermen, een recht te waarborgen of een proces te begeleiden totdat er een definitieve beslissing is genomen.

De term wordt in verschillende domeinen gebruikt, waaronder het recht, bestuur en administratieve procedures. In juridische praktijken wordt een tijdsmaatregel vaak gerealiseerd als een interim- of voorlopige maatregel (tijdelijke voorziening) die de situatie tijdelijk regelt. Voorbeelden zijn het voorkomen van schade, het veiligstellen van bewijsmateriaal of het beschermen van de belangen van betrokken partijen tijdens een lopende procedure. Het kenmerk is dat de maatregel een duidelijke duur heeft en gericht is op snelle, tijdelijke oplossingen.

Belangrijke kenmerken zijn onder meer een vooraf vastgestelde of repsektief bepaalde duur, proportionaliteit en subsidiariteit ten opzichte van het doel, en de mogelijkheid tot verlening of herziening indien de omstandigheden veranderen. Tijdsmaatregelen eindigen doorgaans automatisch bij het verstrijken van de termijn of bij een beslissing in de hoofdzaak, terwijl verlenging afhankelijk kan zijn van wettelijke procedures.

Synoniemen en gerelateerde begrippen omvatten tijdelijke voorziening, voorlopige maatregel en interim relief. In het Engels wordt vaak gesproken van interim measure of provisional relief. Zie ook: voorlopige maatregelen, tijdelijke voorzieningen, en sunsetclause.