terugtocht

Terugtocht is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de handeling of reis van terugkeren naar een uitgangspunt. Het kan slaan op een terugreis na een gebeurtenis, een reis of beweging van een bestemming terug naar de oorsprong. In een militaire context duidt terugtocht op een terugtrekking van troepen uit een frontpositie of gebied, vaak onder druk, met logistieke regelingen om zich te hergroeperen.

Etymologie: terug + tocht (reis, mars). Het is verwant aan termen als terugreis en terugtrekking. In informele taal duidt terugtocht meestal op de reis terug, terwijl terugtrekking vaker wordt gebruikt voor formele of operationele withdraws.

Gebruik: in reis- en alledaagse taal beschrijft 'de terugtocht' de tocht terug naar huis of naar de vertrekplaats, bijvoorbeeld: Na de vakantie maakte zij de terugtocht naar haar woonplaats. In militaire, logistieke en historische teksten is terugtocht de gangbare aanduiding voor een terugtrekking van troepen of materieel en voor momenten waarop men zich uit een gebied terugtrok om daarna opnieuw te opereren of te regroupere. Het begrip kan ook worden gebruikt in bredere zin voor elk proces van teruggaan naar een eerder punt.

Zie ook: terugtrekking, terugreis, terugkeer.