termijnvolatiliteit

Termijnvolatiliteit is de mate van prijsvariatie van termijnproducten, zoals futures, over een gekozen periode. Soms verwijst termijnvolatiliteit ook naar de volatiliteitsstructuur over verschillende looptijden van futures, waarbij de volatiliteit kan variëren naarmate de contractmatuur verschuift.

Meetmethoden: historische (realized) volatiliteit berekent de standaarddeviatie van dagelijkse logaritmische rendementen van een futuresreeks over een bepaald window; impliciete volatiliteit wordt afgeleid uit prijzen van opties op futures via modellen of marktdata. De volatiliteitstermstructuur beschrijft hoe deze volatiliteit verandert met de looptijd en kan worden onderzocht met data voor futures en futuresopties.

Belang: termijnvolatiliteit is relevant voor risicobeheer, prijzing van futures en opties en hedging. Een hogere volatiliteit verhoogt de premies van opties op futures en kan de effectiviteit van hedges beïnvloeden. Het speelt ook een rol bij prijsmodellen en in scenario-analyses van portefeuilles die futures bevatten.

Invloeden: factoren zoals productie- en opslagkosten (voor grondstoffen), renteverwachtingen, seizoenpatronen, leveringsverwachtingen en marktvraag naar afdekking dragen bij aan de volatiliteit. Ook macro-economische gebeurtenissen, liquiditeit en marktsentiment beïnvloeden de volatiliteit en de structuur ervan over tijd.

Toepassing: financieel analisten gebruiken termijnvolatiliteit bij risico-inschatting, hedgingstrategieën en het kalibreren van modellen voor futures en opties. De termstructuur kan traders helpen kansen of risico’s te identificeren bij verschillende contractmaturen.

---