szklerenkima

Szklerenkima to tkanina stała roślinna zbudowana z komórek szklerenchnych, które są martwe w dojrzałości i mają grube, lignifikowane ściany. Jej główne zadanie to zapewnienie mechanicznego wsparcia i sztywności różnych organów roślinnych. Szklerenkima występuje w dwóch głównych postaciach: włókienkowej i skleryderycznej. Komórki włókienkowe są długie, wąsko wydłużone i tworzą mocne, równoległe zespoły; sklerydy są krótkie, mają nieregularne kształty i bardzo grube ściany.

Ściany komórek szklerenchymatycznych są bogate w ligninę, co nadaje tkaninie dużą wytrzymałość na rozciąganie i ściskanie. Dzięki temu szklerenkima wzmacnia pędy, korzenie i inne części rośliny oraz chroni je przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Szklerenkima występuje w wielu częściach rośliny: w pędach i korzeniach, wokół naczyń przewodzących, oraz w tkankach okrywających nasiona i owoce. Obecność szklerenkimy przyczynia się do utrzymania kształtu rośliny, ochrony mechanicznej i ochrony nasion, zwłaszcza w twardych owocach i skorupach nasion.

W odróżnieniu od parenchymy i kolenchymy, szklerenkima jest tkaniną martwą w dojrzewaniu i nie bierze udziału w transporcie ani metabolizmie wodnym. Dzięki swojej budowie jest kluczowym elementem strukturalnym wielu roślin.