tkaninie

Tkanina, zwana również materiałem tekstylnym, to materiał powstały w wyniku łączenia włókien w przędze i dalszej obróbki za pomocą procesów tkackich, dzianinowych lub filcowania. Tkaniny stanowią podstawowy materiał w odzieży, wyposażeniu wnętrz i zastosowaniach technicznych.

Główne metody wytwarzania tkanin to tkanie, dzianie i filcowanie. W tkaninach odzieżowych włókna tworzą osnowę i wątek, które przeplatają się pod kątem prostym. W dzianinach powstają pętle tworzące struktury elastyczne. Filcowanie polega na łączeniu włókien bez przędzy. W praktyce używa się także mieszanych technik i różnorodnych wykończeń, które wpływają na gramaturę i właściwości materiału.

Skład tkanin obejmuje naturalne (bawełna, len, wełna, jedwab, konopie) i syntetyczne (poliestr, nylon, poliamid), a także mieszanki tych włókien. Właściwości tkanin zależą od składu, splotu, grubości i sposobu wykończenia. Do typowych parametrów należą gramatura, rodzaj splotu (np. płócienny, krzyżowy, satynowy) oraz przepuszczalność powietrza i wilgoci. Wykończenia obejmują barwienie, druk, impregnacje i obróbkę powierzchni.

Historia tkanin sięga starożytności: najstarsze tkaniny powstawały z włókien naturalnych takich jak len i wełna. Rozwój przędzalnictwa i tkactwa doprowadził do rozwoju handlu i kultur, a w erze przemysłowej produkcja masowa sprzyjała różnorodności splotów i nowych materiałów. Obecnie tkaniny odgrywają kluczową rolę w modzie, architekturze i sektorach technicznych, w tym w materiałach ochronnych, filtrach i zastosowaniach medycznych. Jednocześnie rośnie świadomość zrównoważonego pozyskiwania włókien i recyklingu.