przyczynia

Przyczynia to forma czasownika w języku polskim, powiązana z czasownikiem przyczyniać się ("to contribute; to cause"). Współcześnie najczęściej funkcjonuje jako trzecia osoba liczby pojedynczej czasu teraźniejszego w formie zwrotnej: "przyczynia się". Forma bez "się" (przyczynia) występuje rzadko i zwykle w kontekstach gramatycznych albo tekstach archiwalnych.

Etymologia i odmiana: Czasownik pochodzi od przedrostka przy- i rdzenia czyn (od czynić, robić). Współzależne wyrazy to rzeczownik przyczyna ("cause") oraz czynność ("activity"). Podstawowe formy to "przyczyniać się" (czasownik niedokonany) i "przyczynić się" (czasownik dokonany). W trzeciej osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego bez "się" forma "przyczynia" występuje rzadko i głównie w kontekstach gramatycznych.

Zastosowanie: "przyczynia się do" oznacza "contributes to". Przykłady: "Nowe badania przyczyniają się do postępu w medycynie." "Projekt ten przyczynia się do ograniczenia emisji." W formie dokonanej: "przyczynić się" używane w kontekście przyszłości lub przeszłości, np. "te działania przyczyniły się do rozwoju".

Uwagi: Nie jest to odrębne słowo-klucz, lecz fleksja czasownika. W praktyce najczęściej spotykane są formy z sią: "przyczynia się" oraz "przyczyniają się".