systeemoproepsymbool

Systeemoproepsymbool is een symbolische naam die verwijst naar een specifieke systeemoproep in een besturingssysteem. Systeemoproepen leveren de interface waardoor een programma kerneldiensten kan aanvragen, bijvoorbeeld voor bestandstoegang, procesbeheer of interprocess communicatie. Het begrip wordt vooral gebruikt in de context van lage-level programmering, systeemniveaus en analyse van binairen.

In veel architecturen wordt een systeemoproepnummer gebruikt om de gewenste kerneldienst aan te geven bij een oproep. Een systeemoproopsymbool fungeert daarbij als identificator dat door de toolchain of de kernel kan worden vertaald naar het juiste nummer en naar de bijbehorende trap- of syscall-instructie. Voorbeelden zijn constants zoals SYS_read of __NR_read in headers en libraries. Deze symbolen koppelen de programmeertaal- of assemblerlaag aan de kernel-interface.

Hoog-nivo-omstandigheden maken vaak gebruik van bibliotheken die wrappers bieden voor systeemoproepen. Libraries zoals libc verbergen de directe systeemoproep en verwijzen via symbolen die uiteindelijk leiden tot de onderliggende kerneldienst. De exacte naamgeving en beschikbaarheid van systeemoproepsymbolen is afhankelijk van het besturingssysteem en de architectuur; verschillende systemen gebruiken verschillende bestanden en definities (bijvoorbeeld headers die systeemoproepnummers definiëren).

Het concept is relevant voor softwareontwikkeling, systeemprogrammering en reverse engineering, omdat het inzicht geeft waarbinnen een programma kerneldiensten aanroept en hoe die oproepen zijn georganiseerd in de onderliggende ABI. Zie ook systeemoproep, syscall, unistd, SYS_ constants en kernel-ABI.