Home

systeematypen

Systeematypen is een term uit de systeemtheorie die verwijst naar verschillende categorieën van systemen die worden gebruikt om complexe verschijnselen te classificeren en te vergelijken. Het doel is om kenmerken en gedrag van systemen samen te brengen, zodat analyses en ontwerpen beter kunnen worden afgestemd op de aard van het systeem.

Typen onderscheiden zich op verschillende criteria, zoals de verhouding tot de omgeving (open versus gesloten), de

Veelvoorkomende voorbeelden zijn open en gesloten systemen, mechanistische versus organische systemen en complexe adaptieve systemen. In

Toepassingen van systeemtypen liggen in diverse vakgebieden zoals bedrijfswetenschappen, informatiekunde en ecologie. Ze dienen als richtsnoer

Beperkingen: systeemtypen zijn abstraheringen van de werkelijkheid. In de praktijk vertonen systemen vaak kenmerken van meerdere

aard
van
het
gedrag
(lineair
versus
niet-lineair),
voorspelbaarheid
en
determinisme,
structuur
(hiërarchisch
versus
netwerkachtig)
en
het
vermogen
tot
feedback
en
adaptie.
Deze
criteria
helpen
om
systemen
te
vergelijken
en
om
geschikte
benaderingen
voor
besturing,
ontwerp
en
verandering
te
kiezen.
de
organisatiekunde
wordt
vaker
gesproken
over
mechanistische
en
organische
typen
om
verschillen
in
structuur,
communicatie
en
aanpassing
te
beschrijven.
voor
het
inschatten
van
grenzen,
interacties
en
veranderingsdynamiek,
en
voor
het
selecteren
van
interventies
en
ontwerpprincipes
passend
bij
het
type
systeem.
typen
en
kunnen
deze
kenmerken
met
de
tijd
en
context
variëren.
Zie
ook
algemene
systeemtheorie,
cybernetica
en
complexiteit.