swingsequentie

Swingsequentie is een muzikaal begrip dat verwijst naar een ritmische uitvoering waarin een reeks noten met een swinggevoel wordt gespeeld. Bij een swingsequentie krijgt een typisch paar achtste noten een lange–korte relatie, waarbij de eerste noot meestal langer klinkt dan de tweede en het geheel een triplet-gevoel benadert. In de praktijk betekent dit dat twee opeenvolgende achtsten niet gelijk verdeeld zijn, maar op een manier die de cadans van een triplet suggereert.

Notatie en uitvoering

In notatie kan swing impliciet zijn: sommige partijen schrijven rechte achtsten, terwijl uitvoerders een swinggevoel toepassen tijdens performance. In veel hedendaagse notatiesoftware en digitale audio workstations wordt swing aangeduid met een groove- of swing-parameter die de timing van afzonderlijke noten verschuift. De exacte verhoudingen variëren per stijl en acteur, maar een gangbare benadering is dat de eerste achtste ongeveer twee derde van de beat inneemt en de tweede ongeveer een derde, wat samen een triplet-gevoel oproept.

Historische achtergrond

Swingsequenties vinden hun wortels in Afro-Amerikaanse muziekstromingen zoals ragtime en vooral jazzy dance music uit de vroege tot midden van de 20e eeuw. Het swingtijdgevoel werd een kenmerk van de swing era en werd daarna een breder ritmisch средство in vele muziekstijlen, variërend van pop en funk tot hiphop en elektronische muziek.

Toepassingen

In jazz en populaire muziek vormen swingsequenties de basis van veel ritmische grooves. In moderne productie spelen sequencers en drumpatronen vaak met swingparameters om een persoonlijke feel te geven aan een track. Het begrip kan zo worden toegepast op verschillende toonhoogtes en ritmische structuren, niet beperkt tot simpele achtsten maar ook bij langere notenwaarden en complexere subdivision.

Zie ook

Swingachtig ritme, tripletgevoel, groove, ritme- en pedaltoepassingen.