supplementbeleid

Supplementbeleid verwijst naar de reeks beleidsinstrumenten en regels die van toepassing zijn op voedingssupplementen, zoals vitaminen, mineralen, kruidenpreparaten en andere voedingssupplementen die bedoeld zijn om de voeding aan te vullen. Doel is om consumenten te beschermen tegen onveilige of misleidende producten en tegelijk duidelijke informatie te bieden zodat zij weloverwogen keuzes kunnen maken.

Het beleid bestrijkt de gehele productketen: van ingrediënten en productie tot etikettering en reclame. Kernonderdelen zijn regulering van toelating of notificatie van ingrediënten, vaststelling van maximale doseringen en batchcontrole, verpakkingsinformatie (etiquettering van ingrediënten, houdbaarheidsdatum, allergenen) en de substantiëring van gezondheidsclaims. Ook toezicht op de productie volgens goede fabricagepraktijken (GMP) en op verkoopkanalen, inclusief online platforms, behoort tot het domein.

Regelgeving varieert per rechtsgebied, maar de meeste systemen combineren premarket toezicht of notificatie met post-market surveillance en handhaving. Overheidsinstellingen zoals ministeries van volksgezondheid of voedselveiligheidsautoriteiten spelen een centrale rol, vaak ondersteund door wetenschappelijke adviesraden en consumentenorganisaties. Doelstellingen zijn het voorkomen van risico's voor de gezondheid, het voorkomen van misleidende claims en het bevorderen van transparante, betrouwbare productinformatie.

Uitdagingen omvatten wereldwijde handel en online verkoop, de introductie van nieuwe ingrediënten en innovatieve producten, grensoverschrijdende handhaving en wetenschappelijke onzekerheid over effecten en doseringen. Voorbeelden van benaderingen zijn onder meer EU-regelgeving rond voedingssupplementen en gezondheidsclaims, en in andere jurisdicties aanvullende of alternatieve toezichtmodellen.

Zie ook: voedingssupplement, gezondheidsclaim, GMP, voedselveiligheid, regelgeving omtrent voedsel en waren.