supergeleider
Een supergeleider is een materiaal dat bij temperaturen beneden een kritische temperatuur Tc elektrische weerstand volledig verliest en een magnetisch veld uitdrijft (het Meissner-effect). Hierdoor kan een stroom zonder energieverlies blijven lopen binnen de spoel of een kring. Boven Tc verliest een supergeleider deze eigenschappen en gedraagt hij zich als een gewone geleider.
De ontdekking van supergeleiding vond plaats in 1911 door Heike Kamerlingh Onnes, toen hij kwik bij zeer
Er bestaan verschillende typen: Type I-supergeleiders vertonen een scherpe afschakeling van het veld en hebben één
Toepassingen zijn onder meer medische beeldvorming met MRI-scanners, magnetische systemen in deeltjesfysica (zoals in de LHC),
Uitdagingen blijven de noodzaak van koeltechniek en de kosten, evenals de zoektocht naar materialen met hogere