spelfout

Een spelfout is een fout in de spelling van een woord of een woordcombinatie volgens de standaardorthografie van een taal. In het Nederlands verwijst het meestal naar een onjuiste lettervolgorde, ontbrekende of onnodige letters, of foutief gebruik van hoofdletters en interpunctie in woorden. Spelfouten kunnen voortkomen uit onbekendheid met de regels, verwarring tussen homoniemen of leenwoorden, of uit snelle typen en autocorrectie die verkeerde wijzigingen oplevert. Ook de invloed van dialecten en taalverwantschap op spelling kan spelfouten beïnvloeden.

Spelfouten kunnen voorkomen in alle soorten teksten, van informele berichten tot officiële documenten. Veelvoorkomende vormen zijn onjuiste meervoudsvormen van leenwoorden, het ontbreken van apostrofs in samengestelde woorden (bijv. auto’s is juist, autos vaak gezien als spelfout), en foutieve lettergrepen of klinkers bij klankovereenkomst.

Detectie en correctie gebeuren vaak met hulpmiddelen zoals spellingscontrole in tekstverwerkers, online woordenboeken en grammaticacontroles. Een nauwkeurige correctie vereist soms grammaticale en contextuele interpretatie, omdat een fout tegelijk ook acceptabel kan zijn (zoals eigennamen of leenwoorden). Naast automatische correctie blijven handmatige herziening en taalkennis belangrijk, vooral in formele communicatie en onderwijs.

In studie en professionele omgeving is een correcte spelling een basisnorm. Het begrip spelfout kan langs officiële spellingregels worden beoordeeld door taalinstituten en spellingcommissies, die periodiek richtlijnen uitbrengen om de standaard te handhaven en aan te passen aan veranderingen in taalgebruik.