snelheidsovergang

Snelheidsovergang is een term uit de kinematiek die de verandering in de snelheid van een voorwerp beschrijft over een bepaalde tijdsduur. Omdat snelheid een scalaire grootheid is, gaat snelheidsovergang uitsluitend over de verandering in de grootte van de snelheid, en niet direct over veranderingen in richting. Een voorwerp kan bijvoorbeeld van snelheid veranderen terwijl de kanteling van zijn bewegingsrichting invloed heeft via de versnelling, maar zonder dat de snelheid zelf verandert.

In termen van beweging is de snelheid v de grootte van de snelheidsvector en de versnelling a is de tijdsafgeleide van de snelheid. De tangentiële component van de versnelling, a_t = dv/dt, bepaalt de snelheidsovergang: een positieve a_t duidt op versnelling (sneller worden), een negatieve a_t op remmen (langzamer worden). Als de versnelling geheel loodrecht staat op de snelheid, verandert de richting van de beweging wel (centripetale versnelling), maar de snelheid zelf blijft grotendeels constant; dit is geen snelheidsovergang in de strikt kwantitatieve zin.

Snelheidsovergang is relevant in veel toepassingen, zoals autorijden, sport, en technologische systemen. Het meten van snelheidsovergang gebeurt met instrumenten als accelerometers en snelheidsmeters, vaak in combinatie met positioneringssystemen om de verandering over de tijd vast te leggen. Het begrip helpt bij het analyseren van acceleratie- en remgedrag, ritme in beweging en dynamische respons in voertuigen en machines. Kommunikation hierover gebeurt doorgaans via de concepten snelheid, snelheidsovergang, versnelling en kinematica.