slechtst

Slechtst is de superlatieve vorm van het Nederlandse bijvoeglijk naamwoord slecht, en betekent “het slechtste” of “het meest slecht”. Het wordt gebruikt om de hoogste graad van “slecht” uit te drukken, meestal in twee onderscheiden gebruiken: als bijwoordelijke superlatief en als attributieve superlatief voor een zelfstandig naamwoord.

Als bijwoordelijke superlatief vormt het samen met het werkwoord het oordeel over de daad of toestand: het slechtst. Voorbeelden: “Hij rijdt het slechtst van allemaal.”, “Dat was het slechtst uitgevoerde plan.” In deze functie staat het vaak na het hulpwerkwoord of direct achter het onderwerp.

Als attributieve superlatief verschijnt de vorm voor een zelfstandig naamwoord en wordt het schriftelijk meestal als slechtste gespeld: “de slechtste dag”, “het slechtste eindresultaat”. Dit gebruik gaat samen met de notie dat het de hoogste graad van slechtheid in een bepaalde context aanduidt.

Vergelijkingen: de vergelijkingsvorm is slechter (worse); de superlatief als adjectief vóór een zelfstandig naamwoord is slechtste, terwijl de adverbiale superlatiefvorm het slechtst is.

Etymologie en varianten: slechtst is afgeleid van slecht met de suffix -st voor de adverbiale superlatief. De aanpassing naar slechtste gebeurt bij attributief gebruik voor duidelijkheid en standaardspelling.

Zie ook: slecht, slechter, slechtste. Het onderscheid tussen slechtst (adverbiaal) en slechtste (attributief/voor een zelfstandig naamwoord) is een centrale punt in correcte Nederlandse grammatica.